دعوای اثبات وقف
وقف، از جمله از عقودی است که به موجب آن مالک عینِ مالِ خود را حبس و مصون از نقل و انتقال میکند. به سبب وقف، مالکیت او نسبت به مال ساقط می گردد و در نتیجه منافع آن میتواند برای قشر خاصی که مورد نظر واقف بوده است. وقف گردد در صورتیکه بین افراد اختلاف ایجاد گردد به این صورت که در مورد ملکی بین دو نفر در مورد وقفیت و مالکیت آن، اختلاف باشد و خواهان، مدعی وقفیت مال مزبور باشد میتواند دادخواست مذکور را ارائه نماید.
توجه داشته باشید که « اصل بر ملکیت است » اما در این بین ممکن است، وقفیت مدعی داشته باشد،در این صورت بار اثبات برعهده مدعی وقف است و مدعی وقف بایستی ادعای خود را ثابت نماید.
طرفین دعوا
موقوف علیهم در وقف خاص و متولی یا حاکم (اداره اوقاف و امور خیریه) در وقف عام ،مدعی وقفیت هستند که به عنوان خواهان اقدام به اقامه دعوای اثبات وقفیت، به طرفیت واقف یا ورثه وی یا هر متصرفی به عنوان خوانده می نمایند.
مرجع رسیدگی
دعاوی مربوط به اموال غیر منقول در دادگاه محلی که ملک در آن حوزه واقع شده است، رسیدگی می شود.
اجرای رای
حكم اثبات وقف، اعلامی است و نیاز به صدور اجراییه نیست و پس از قطعیت حکم، محکوم له، می تواند از مزایای رأى استفاده کند.
سوالات متداول
اداره اوقاف وظیفه حفظ و نظارت بر موقوفات را بر عهده دارد بنابراین اقرار آن اداره بر نفی وقفیت ملکی، خارج از صلاحیت اوست و مشروعیت و وجاهت قانونی ندارد؛ چرا که اساساً اقرار، بیان کردن امری به ضرر خود است نه به ضرر دیگری.
اثبات وقفیت همانند اثبات دعاوی دیگر با ادله عمومی از قبیل اقرار واقف و ارائه اسناد رسمی یا عادی و اقامه شهود و غیره امکان پذیر است.
نام گذاری محل به حسینیه دلیلی بر موقوفه شدن آن نیست و بایستی صیغه وقف جاری گردد و مال نیز به متولی به عنوان موقوفه تحویل داده شده باشد.
